|
|
| |
|
|
|
 ONBİR YAŞINDAYDIM
11 yaşındaydım Çanakkale’yi ilk gördüğümde.
Destanlarını okurdum, Çanakkale geçilmez derlerdi. Neresiydi bu Çanakkale. 11 yaşındaydım Çanakkale’yi ilk gördüğümde. Aynıydı işte. Bir deniz vardı, sahiller, binalar. Elimde oyuncak arabamla baktığım Çanakkale aynıydı işte. Denizi güzelmiydi, nezaman denize girerdim. Eğlenceli bir yere benziyordu. 11 yaşındaydım eğlenmek istiyordum,oyunlar oynamak. Eğlencenin derdindeyken bir yere götürdüler bizi. Büyük biri için bile çok büyük bir anıt vardı. Bana nekadar büyük gelmişti. Sonradan öğrenecektim anıtın büyüklüğünün aslında orada yatan şehitlerden kaynaklandığını. Dikkat et dediler bastığın yerlere, her bastığın yerde bir şehit yatıyor. 11 yaşındaydım içim ürperdiğinde, bastığım yerlerde vatanı için kanıyla toprağı sulayanlar olduğunu öğrendiğimde. Korkarak basıyordum artık henüz tam nedenini bilmesemde, keşke imkanım olsada uçarak gitsem şu müze denen yere. Ve vardığımda müzeye derin bir oh çektim. Değişik şeyler görecektim. Tarihi eserler. Gezmeye başladım. Bunlar bildiğim tarihi eserlerden değildi. Mermiler vardı havada çarpışmış, birbirine yapışmış. O yaşta öğrendiğim matematik yetmezdi mermilerin havada çarpışma ihtimalini hesaplamaya. Hem çarpışamazdıki. Çarpışması için milyonlarca merminin aynı anda atılması gerekirdi sanki. 11 yaşındaydım atalarımın yağmur gibi yağan mermilere nasıl göğüslerini siper ettiğini ve milyonlarca merminin ne olduğunu anladığımda. Ve bir mektup okudum şehit düşmeden önce yazılmış. Gözyaşlarım sel oldu aktı. Çocukluğumu bıraktım orada. 11 yaşındaydım elimdeki oyuncak arabamdan utandığımda. 11 yaşındaydım benden iki üç yaş büyük çocukların vatanları için o milyonlarca mermiye göğüslerini siper ettiklerini öğrendiğimde. 11 yaşındaydım düşman gemilerine geçit vermeyen, Seyit Onbaşıların sırtlarında taşıdığı 275 kiloluk mermilerin ateşlendiği bataryalara, boya spreyleriyle kız arkadaşlarına aşklarını yazanlar olduğunu gördüğümde. 11 yaşındaydım alkol şişeleri gömülü Bodrum sahilleriyle, şehitlerimizin yattığı Çanakkale sahillerinin farkının ne olduğunu fark ettiğimde. Ve 11 yaşındaydım yaşımdan utandığımda…
Geçmişine sahip çıkmayanın geleceği olamaz.
Allah tüm şehitlerimizin ruhlarını şad etsin…
Çocukluğumdan...
|
|
| |
|
|
 |
|
